Gisteravond zond de NTR het eerste deel uit van de nieuwe 4-delige Andere Tijden serie Holland Drugsland, over cannabis, uit op NPO2. Derrick heeft presentator Ajouad El Miloudi vorige maand rondgeleid op Spannabis en het team heeft gefilmd bij cannabis social club La Crème Gracìa in Barcelona. De aflevering heet Vrije Wiet, duurt 46 minuten bevat ook interviews met o.a. Wernard Bruining, Mila Jansen en John Meijers.
Holland Drugsland – Vrije Wiet (Andere Tijden)
Op de website van Andere Tijden valt te lezen over de aflevering:
Cannabis is relatief onschuldig. Dat vindt ook de Nederlandse overheid; gebruik en verkoop in coffeeshops worden vanaf de jaren zeventig gedoogd. Dat levert ons land een unieke internationale reputatie en een grote toeristenstroom op. Maar ook frustratie. Want de teelt van wiet en grootschalige handel blijven verboden. Kwekers van Nederwiet krijgen de politie over de vloer en criminelen verdienen grof geld met import vanuit het buitenland. Met dit schizofrene gedoogbeleid verliest Nederland langzaam z’n vooruitstrevende koppositie.
Derrick zei er eerder over tegen cannabisindustrie.nl: “Andere Tijden is één van mijn favoriete tv-programma’s, dus het was extra bijzonder om Ajouad en het team rond te leiden op Spannabis. De avond tevoren hebben ze uitgebreid gefilmd bij La Crème Gràcia, een van mijn favoriete cannabis social clubs in Barcelona. Op beide draaidagen viel op hoe professioneel en gedegen het team werkte, als een geoliede machine. Ik ben heel erg benieuwd naar de cannabis aflevering.”

Van Groningen tot Terneuzen en Barcelona
De aflevering is dan ook om van te smullen.
Naast Derrick, Wernard en Mila komen ook Patrick Stevens van wietexperiment teler Holigram aan bod (en de faciliteit zelf) en John Meijers, die aan de basis stond van de oprichting van Holigram.
“Als we volledig operationeel zijn, dan kunnen er ongeveer 100.000 planten staan,” vertelde Patrick aan El Miloudi aan het begin van de aflevering.
“Wij waren de eerste met het voorverpakken van hasj en wiet. En dat in assortiment aanbieden, daar waren wij de eerste mee(…)”
Na een aantal mooie herinneringen van Mila, vertelt Wernard: “Wij waren de eerste met het voorverpakken van hasj en wiet. En dat in assortiment aanbieden, daar waren wij de eerste mee. Wij noemden ons theehuis Mellow Yellow. Want de gedachte was: daar hebben gewone mensen geen enkele bijgedachte bij. Terwijl blowers, die weten van ‘oh, dat is dat liedje van Donovan’ en dat ging over dat als je niks te blowen had, dan kon je ook bananenschillen opbakken en oproken. Mellow Yellow heette dat. En wist iedereen: daar is iets met cannabis aan de hand.”
Hij vervolgt: “En dat we een prijslijst hadden. Dat was wat in de tijd. Leek Albert Heijn wel. Wat we dan deden was nou, we kopen dan gewoon een kilo, dat is een goedkope prijs, rekenden uit wat dat kostte per gram, snij je het klaar, in plastic zakjes en hop, zijn we daar klaar mee en konden we weer verder gaan tafelvoetballen.”
Marjola van den Brand van coffeeshop Rag-a-muffin in Groningen vertelt over het wietexperiment en de onzekerheid van de coffeeshopondernemer door het beleid van de overheid. Over de afwezigheid van een rookruimte: “Dat kon al heel lang niet meer vanwege het rookverbod. Er mag niet meer gerookt worden. Helaas. Je gaat niet meer naar de coffeeshop, maar naar een wietwinkel met alles wat daarbij hoort.” N.B.: alleen het roken van tabak is verboden in de coffeeshop, roken of verdampen van pure wiet of met een tabaksvervanger is nog steeds toegestaan.
Oud-smokkelaar Sjef Faasen uit Terneuzen zegt over zijn jaren als hasj smokkelaar: “Ik dacht nooit in het klein. Ik dacht altijd groot. Als je het groter doet, en wij hadden de financiën natuurlijk (we hadden met sigaretten heel veel geld verdiend), deden zij 10 kilo. Wij 100 kilo.”
Wat volgt is de opkomst van de hasjhandel, maar ook de thuisteelt revolutie. Wernard vertelt hoe hij voor het eerst naar de VS ging en zag hoe ze daar zelf kweekten en puur rookten. Dat besloot hij ook in Nederland te gaan proberen, wat leidde tot de eerste growshop (Positronics). En de eerste Nederlandse hasj, met dank aan Mila en haar ingeving die leidde tot de uitvinding van de Pollinator.
Derrick en El Miloudi in La Crème Gracìa in Barcelona
Later in de aflevering legt Derrick uit: “Je ziet dat het aantal coffeeshops echt dramatisch is gekelderd. We zaten in de jaren ’90 op zo’n 2.000 coffeeshops en nu op zo’n 565 coffeeshops. Terwijl er meer mensen zijn in Nederland. En de regels zijn steeds strenger geworden, net zoals de handhaving. Wat een soort dubbele klap is geweest voor de coffeeshops is de tabakswet, waardoor er dus geen tabak meer binnen mag worden gerookt.”
Op de vraag of coffeeshops met consumptieruimte steeds minder voorkomen, antwoordt Derrick: “Als je wat beter zoekt zijn er nog altijd coffeeshops waar je het wel hebt. De coffeeshops die zelf geloven in de sociale functie die ze ook echt hebben.(..) In steeds meer coffeeshops kan je niet meer blijven zitten. Dood en doodzonde.”
Of we zijn ingehaald door Barcelona: “Daar waren we natuurlijk zelf bij. We hadden misschien harder moeten vechten om wat ik beschouw als cultureel erfgoed. Als wereld erfgoed bijna, die coffeeshop. Wij waren de allereerste in de moderne geschiedenis die tegen de stroom in durfden te gaan en durfde te zeggen ‘het is geen probleem als je een jointje rookt in plaats van alcohol of iets anders. Dat kan je gewoon netjes regelen. En dan heeft niemand een probleem. Het is heel jammer dat we daar zo onvoorzichtig mee zijn omgesprongen.”
Na het bezoek aan de club leidt Derrick de Andere Tijden ploeg rond op cannabisbeurs Spannabis, waar ze ook Mila weer tegen het lijf lopen die de hele dag met fans uit de hele wereld op de foto gaat. Die waardering staat in schril contrast met de manier waarop politici en bestuurders in Nederland naar de cannabiscultuur en pioniers als Mila en Wernard kijken.

‘De hele wereld gaat vooruit en Nederland gaat achteruit’
In de faciliteit van Holigram vraagt Miloudi aan Meijers of dit de toekomst is: “Wil je terug naar de illegaliteit? De coffeeshop wil uiteindelijk zijn producten normaal in kunnen kopen, zoals elk bedrijf. Dus terug naar de illegaliteit lijkt me onmogelijk.” Hij hoopt dat het experiment verder wordt uitgebreid en de plant verder wordt gedecriminaliseerd: “Dat mensen een paar plantjes mogen hebben. Dat het stiekeme er vanaf is. Het is gewoon een plantje”
Het slotwoord is aan Mila. Op de vraag of het jammer is dat we geen cannabis beurzen zoals Spannabis meer hebben in ons land, antwoordt ze: “Typisch Nederlands. De hele wereld gaat vooruit en Nederland gaat achteruit.”
De aflevering is terug te zien via de NPO Start website. N.B.: door leeftijdsbeperkingen kan de aflevering alleen tussen 20:00 en 06:00 uur worden bekeken.