Op 12 november heeft het kabinet de langverwachte concept AMvB (Algemene Maatregel van Bestuur) voor het Experiment gesloten coffeeshopketen gepubliceerd. “Belangstellenden” kunnen tot 24 december suggesties ter verbetering geven, via een zogenaamde internetconsultatie.
De concept AMvB telt inclusief de uitgebreide memorie van toelichting 38 pagina’s: klik hier voor de PDF. Via deze link kan iedereen suggesties geven, tot en met 24 december. Een aantal opvallende zaken:
-Het kabinet neemt meer tijd voor het selecteren van gemeenten. Aanvankelijk zou het advies daarover nog in 2018 verschijnen. In de Kamerbrief over de AMvB schrijven de verantwoordelijke ministers Ferd Grapperhaus en Bruno Bruins nu te verwachten dat de adviescommissie Knottnerus “in het tweede kwartaal van 2019 over deelnemende gemeenten advies [kan] uitbrengen”.
-Alle coffeeshops in een deelnemende gemeente moeten meedoen met het experiment.
-De experiment coffeeshops mogen alleen cannabis afnemen van deelnemende telers, alle buitenlandse hasj moet dus (ook) van het menu verdwijnen.
-De prijs en het aanbod van de cannabis en (Neder)hasj wordt “aan de markt overgelaten”.
-Er komt geen maximering van THC of andere werkzame stoffen.
-Experiment coffeeshops mogen meer dan 500 gram cannabis op voorraad hebben in de shop: een handelsvoorraad “die maximaal gelijk is aan hun weekomzet”.
-Van telers wordt gevraagd “tenminste tien soorten te kunnen telen”.
-De teler is verantwoordelijk voor de verpakking en het vervoer.
-Verkopend personeel in deelnemende coffeeshops moet een training gevolgd hebben.
-Deelnemende shops verkopen uitsluitend gereguleerd geproduceerde wiet en hasj in “de verzegelde verpakking zoals door de aangewezen teler geleverd”. Voor de “beoordeling door klanten” mag maximaal vijf gram “onverzegeld aanwezig zijn”.
-Potentiële telers moeten een Verklaring omtrent het gedrag (VOG) bij hun aanvraag voegen. Dit geldt ook voor personeel.
-Het kabinet schat dat de kosten van een aanvraag om te telen zo’n €12.000 zullen bedragen.
-Het kabinet kan voor de selectie van telers “een loting toepassen”.
-De teler moet de cannabis verpakken in eenheden van ten hoogste vijf gram, “verzegeld met een onvervangbare verzegeling”. De verpakking “is niet aantrekkelijk voor kinderen”.
-Vervoer naar de coffeeshop “vindt uitsluitend plaats door een particulier geld- en waardetransportbedrijf”.
-Er komt een commissie die het experiment volgt en evalueert, bestaande uit “leden die deskundig zijn op in ieder geval het terrein van volksgezondheid, veiligheid, openbare orde, ketentoezicht en lokaal bestuur”.
-Het betrekken van controlegemeenten wordt niet geregeld in de AMvB. Volgens het kabinet bestaat er “geen noodzaak voor nadere regelgeving op dit punt”.
-Een van de meest bekritiseerde aspecten, het terug gaan naar de oude situatie na afloop van het experiment, is gehandhaafd: “De afbouwfase is bedoeld als overgangsfase tussen het einde van het experiment en het opnieuw gelden van de eerder buiten werking gestelde regelgeving.”
Zie ook: Gemeenten willen meer duideijkheid over regels wietexperiment, NU.nl, 12 november 2018
Zie ook: Telers staatswiet moeten minstens tien soorten leveren, Algemeen Dagblad, 12 november 2018
Zie ook: Mr. Veldman • Ondermijning & regulering, column van advocaat Maurice Veldman, CNNBS, 14 november 2018
Comments (2)
Peter Cohen 19/12/2018 at 9:31 am
Deze klucht is geen comedie, want het lachen vergaat je. Hoe bedenk je het allemaal! En, hoe is het mogelijk dat je verwacht dat deze tsunami aan regelingen kan worden bewaakt?
Mario Zwart 31/12/2018 at 2:29 pm
Zes fundamentele problemen van de Wietproef, wat mij betreft:
1. Cannabis blijft illegaal, maar onder strenge voorwaarden gedoogd. Dat betekent nog steeds geen rechtszekerheid voor consumenten (bij aanhouding zal de politie de wiet nog steeds in beslag nemen; bij 5 gram + kan de burgemeester u uit uw woning zetten), verkopers (een Johan van Laarhoven-stijl uitlevering aan Thailand is ook voor verkoper van Experiment-wiet mogelijk) en telers.
2. De bestaande (illegale) cannabismarkt wordt niet legaal gemaakt, maar uitdrukkelijk buitengesloten.
3. Het assortiment is zeer smal. Nog smaller dan de huidige coffeeshops. Die mogen wiet, hasj en space cake verkopen. De nieuwe shops mogen alleen staats-wiet verkopen, geen hasj, geen space cake. En ook geen andere edibles, geen wietolie, geen cartridges, geen wax, shatter, cumble, enz. Vreemd genoeg zijn dus juist de “rookvrije” varianten verboden. Ter vergelijking: in echt vrije, legale markten in de VS is de ouderwetsche wiet maar 1/3 van de omzet. Dit is als alcohol legaliseren, maar dan alleen Oranjeboombier en zurige rosé in een visnet, omdat dát het aanbod was in 1976. Dit is geen stilstand, dit is achteruitgang.
4. De thuisteler blijft buiten beeld. Bij uitstek DE mani4r om schoon en ‘misdaadvrij’ aan wiet te komen blijft streng verboden. U mag wel tabak, wijndruiven of vingerhoedskruid in uw tuin kweken, maar geen cannabis. Want dat is pas gevaarlijk! Wel nul (0) doden, de afgelopen 10.000 jaar!
5. Het Bestuursrecht wordt niet genoemd. En dat wordt nog voortdurend opgerekt. Nog in december 2018 stemde de Eerste Kamer vrijwel unaniem in met nog meer mogelijkheden om burgers dakloos te maken om wiet. Niet als straf natuurlijk, ha ha, nee, dit gaat om “openbare orde”. Echt waar hoor. Dus waar het Experiment “geeft” (ook al niet echt, maar laten we doen alsof), daar “neemt” het Bestuursrecht.
6. Het is op geen enkele manier een stap in de richting van legalisering. Dat dingen langzaam gaan en stapsgewijs, dat weten we. Maar hier ontbreekt zelfs de juiste intentie. Neem de telers. In de mediwiet-hoek teelt Bedrocan *legaal*, dus met een ontheffing van de Opiumwet. Daarom kan Bedrocan ook gewoon krediet krijgen en verzekeringen. Dus legaal telen kán in Nederland. Maar hier is bewust gekozen om de telers een ‘gedoogbeschikking’ te geven, dus om het illegaal te houden.
Hier schiet niemand iets mee op. Het is erger dan tijdsverlies, het is een stap terug. Kill it with fire!