Jan Dijkstra, leukemie patiënt en medicinale cannabisgebruiker, hield gisteren een vlammend betoog in de Amsterdamse gemeenteraad. De raad en het college zeggen al jaren dat ze een voortrekkersrol willen spelen bij regulering van cannabis, maar concrete resultaten blijven uit, betoogde Dijkstra. “Wanneer gaat Amsterdam eens de daad bij het woord voegen en zijn tanden laten zien?”
Het optreden van Jan Dijkstra is hier terug te zien (vanaf 3:34:25). Hieronder de volledige tekst van zijn bijdrage.
“Leden van de raad, locoburgemeester en overige aanwezigen,
Zoals u zich misschien herinnert heb ik verleden jaar ingesproken over de problemen waar ik, als leukemie patiënt die cannabis medicinaal gebruik, tegenaan loop. Ook vertelde ik u dat ik genoodzaakt was wetten te breken in verband met mijn zelfbeschikkingsrecht ten aanzien van mijn gezondheid. Tevens vertelde ik u dat ik zodoende een stichting opgericht heb met als doel patiënten te voorzien van producten op basis van cannabis voor medicinaal gebruik.
Ook is op 15 maart 2017 hier een raadsmotie aangenomen waarin de burgemeester gevraagd is een brief te sturen aan het kabinet en de Eerste Kamer. Daar is antwoord op gekomen door de heer Van Raaij, directeur Geneesmiddelen en medische technologie. Er valt echter meteen iets op: er worden antwoorden gegeven op vragen die nooit gesteld zijn en de vragen die wel gesteld worden zijn niet beantwoord. Met de heer Van Raaij komen we dus niet verder.
Naar aanleiding van het Amsterdamse regeerakkoord in 2014 stonden er grote krantenkoppen in de Volkskrant: Amsterdam wil voortrekkersrol wietteelt. Daarnaast: 95 procent van de Amsterdamse gemeenteraad is vóór regulering. De eerste Cannabis Social Club van Amsterdam werd opgericht, Tree of Life, waar de gemeenteraad honderd procent achter stond. En bij patiënten die tegen problemen aan liepen was de reactie vanuit de gemeente: wij gaan jullie helpen.
De gemeenteraad wil A, maar Amsterdam doet B. Drie jaar verder en wat is er van het Amsterdamse regeerakkoord terecht gekomen? Nou, drie jaar later zijn er meer coffeeshops dan ooit gesloten, meer stashplekken dan ooit gesloten, Tree of Life moet het eerste zaadje nog planten en patiënten die kweken worden nog steeds veroordeeld als zij pech hebben.
Nu heb ik vorig jaar met onze organisatie een gesprek gevoerd met uw ambtenaren en eigenlijk werd elk voorgesteld initiatief direct afgeschoten. Werken via de uitzondering op Wet Damocles 13b, lid 2? Onmogelijk. Een coöperatie met kwekers, onder toezicht van gemeente en zorgverlener om zodoende een gesloten circuit te creëren? Niet uitvoerbaar. Het Tilburgse model voor thuiskweek? Bestond niet. Een eigen model opzetten? Gaat niet gebeuren. Een coffeeshop slash stichting openen, die zich puur en alleen richt op medicinale patiënten en niet op commerciële verkoop? Ging ook niet lukken.
Wanneer gaat Amsterdam eens de daad bij het woord voegen en zijn tanden laten zien?
De gemeente roept wel dat ze willen, maar als de schouders er onder gezet moeten worden, geven de ambtenaren, ondanks het regeerakkoord, ineens niet thuis. Ik vind deze houding onacceptabel en het siert de stad met zijn rebelse historie totaal niet. Oplossingen genoeg, je moet alleen wel écht willen.
Betreffende uw motie over toegankelijkere medische en dus niet farmaceutische cannabis, ben ik benieuwd of u als raad akkoord gaat met de antwoorden van de heer Van Raaij op vragen die nooit gesteld zijn en dat de vragen die wel gesteld zijn nooit beantwoord zijn. En tot slot wil ik vragen: wanneer gaat Amsterdam nou eens in samenwerking met Amsterdamse initiatieven een eigen koers bepalen en een lokale bestuursrechtelijke oplossing zoeken? Onze organisatie staat in ieder geval open voor een nader gesprek. Ik dank u voor uw aandacht en als er vragen zijn, dan hoor ik dat graag.”