Goed nieuws uit de Amsterdamse rechtbank vandaag: medicinale thuiskweker Rudolf Hillebrand is ontslagen van alle rechtsvervolging en mag dus voortaan meer dan vijf planten zelf telen. “Ik hoop dat andere patiënten door de uitspraak ook hun eigen plantjes mogen kweken”, aldus Rudolf in een eerste reactie. 

Het vonnis van vandaag is het voorlopige hoogtepunt van een zeer lange strijd. Al op het tweede Cannabis Tribunaal, in 2010, deed Rudolf zijn verhaal en vroeg hij aandacht voor zijn schrijnende situatie. Dat verhaal begint in 1992, als hij zich als verpleegkundige aan een injectienaald prikt en een HIV-infectie oploopt. Hij slikt talloze medicijnen, met soms vreselijke bijwerkingen, waaronder hevig braken. Het enige dat helpt om die bijverschijnselen te bestrijden is cannabis.

Aanvankelijk betrekt Rudolf zijn medicinale wiet bij Maripharm, uit Rotterdam. Maar na de legalisering van medicinale cannabis in 2003 en de monopoliepositie van producent Bedrocan raakt Rudolf al snel in de problemen. De wiet van Bedrocan werkt niet zoals hij gewend is. Vergeet daarbij niet dat Bedrocan jarenlang slechts één soort leverde aan de apotheken. Wiet uit de coffeeshop is voor patiënten als Rudolf, nog afgezien van de hoge kosten die geen verzekeraar vergoedt, een soort loterij met altijd onzekere uitkomsten wat de effectiviteit betreft.

De oplossing lig voor de hand: Rudolf gaat zijn eigen wiet kweken. Hij weet immers exact welke soorten voor hem werken. Zoals de rechtbank in haar vonnis van vandaag schrijft: ‘Verdachte heeft gesteld en nader gemotiveerd dat noch cannabis uit de coffeeshop, noch de door de apotheek geleverde cannabis bij hem voldoende goed werkt, zodat hij genoodzaakt is zelf een specifieke soort cannabis te telen, die wel afdoende werkt. Verdachte heeft deze soort cannabis gevonden door zaden te verkrijgen van andere patiënten en door het telen, kruisen en uitproberen van diverse soorten.’

Samen met Jackie Woerlee richt Rudolf de BSEMC (Belangen Stichting Effectieve Medicinale Cannabis) op, die zich inzet voor ‘alle patiënten die sinds 1 september 2003 buitenspel gezet zijn’, zoals de website vermeldt. Hun belangrijkste eis: er moet een vrijstelling van strafvervolging komen voor het telen van cannabis voor medisch gebruik. Het vonnis van vandaag is hoe dan ook een belangrijke stap op weg naar dat doel. En natuurlijk is het een geweldige opsteker voor Rudolf zelf, die nu eindelijk zonder vrees zijn eigen medicijn kan kweken.

Het is natuurlijk een schande dat zieke mensen jaren achtereen als criminelen worden vervolgd en in de rechtbank moeten vechten voor het recht hun gezondheid te redden. Het is te hopen dat deze zaak snel leidt tot echte verandering. Want dat is de domper op de feestvreugde van vandaag: dit vonnis geldt alleen voor Rudolf. Zijn advocaat Barbalique Peters heeft zich beroepen op ‘overmacht dan wel noodtoestand’. Dit zijn zogenaamde strafuitsluitingsgronden, die de rechter kan gebruiken om een verdachte geen straf te geven ook al is de wet overtreden. De cruciale passage in het dertien pagina’s tellende vonnis:

‘Nu de bij de apotheek verkrijgbare cannabis niet werkt voor verdachte en er blijkens de schriftelijke verklaringen van de deskundigen geen redelijke alternatieven zijn om aan de benodigde cannabis te komen terwijl het gebruik van een specifieke soort cannabis voor verdachte van levensbelang is, is de rechtbank van oordeel dat sprake is van een situatie waarin verdachte redelijkerwijs de keus heeft kunnen maken zelf de door hem benodigde cannabissoort te kweken. Dit betekent dat sprake is van een uitzonderlijke situatie, waarin het beroep van verdachte op overmacht-noodtoestand dient te worden gehonoreerd. Verdachte zal mitsdien worden ontslagen van alle rechtsvervolging omdat het bewezen verklaarde in deze zaak geen strafbaar feit oplevert.’

Andere patiënten die voor medicinaal gebruik kweken kunnen dus geen rechten ontlenen aan dit vonnis. Maar net als de vonnissen over te grote voorraden bij coffeeshops is de uitspraak wel een keihard signaal aan de politiek dat het cannabisbeleid failliet is en fundamenteel moet worden aangepast. En dus niet alleen voor de achterdeur van de coffeeshop, maar ook voor de thuisteelt voor persoonlijk gebruik. Natuurlijk voor patiënten voor wie de plant -zoals bij Rudolf- van levensbelang is, maar ook voor alle andere volwassenen. Niet de plant is immers het probleem, maar het verbod!

[dit artikel verscheen eerder vandaag op RollingStoned.nl]

Rudolf Hillebrand wordt net na de uitspraak gefeliciteerd. Hij mag dus nu officieel meer dan 5 wietplanten kweken pic.twitter.com/Vb4UgMtYqa

— Jelle de Gee (@Jelledeg) February 10, 2016