Veel medicinale cannabisgebruikers hebben geen baat bij de legale medicinale cannabis uit de apotheek en zijn veroordeeld tot thuisteelt. Dat schrijven Rudolf Hillebrand en Jackie Woerlee van de Belangen Stichting Effectieve Medicinale Cannabis (BSEMC) in een opinieartikel in het Pharmaceutisch Weekblad.

Hieronder het volledige artikel, de literatuurlijst en een Engelse vertaling. Met dank aan Jackie Woerlee.
ENGLISH VERSION > SCROLL DOWN
Bron: Pharmaceutisch Weekblad 51/52, 20 december 2013

Patiënt mijdt apotheek door gebrek aan goed werkende cannabis

Veroordeeld tot thuisteelt

Sinds de legalisering van medicinale cannabis zijn in apotheken de producten van Maripharm MGM vervangen door die van Bedrocan. Dat was geen goed idee, vinden Rudolf Hillebrand en Jackie Woerlee van belangenorganisatie BSEMC. Want de effectiviteit van de legale Bedrocan producten is onbekend, terwijl de ‘gedoogde’ cannabis simplex goed werkte [1]. Cannabisgebruikers blijven daarom massaal weg uit de apotheek [2].

Vanaf de instelling van het Bureau Medicinale Cannabis in 2000 tot aan de wisseling van de politieke wacht in 2003 verliep alles voorspoedig. Verkoop van de medicinale cannabis simplex (Maripharm MGM) in de apotheek werd gedoogd. Bij de introductie van legale cannabis in 2003 wilde de overheid deze cannabis, waarmee in de praktijk goede medische resultaten werden behaald, voor onderzoek en behandelingsdoeleinden beschikbaar stellen [4].

Maar dat gebeurde uiteindelijk niet. In de apotheken verschenen de niet door patiënten geteste, farmaceutisch gestandaardiseerde cannabisproducten van monopolist Bedrocan. Dit zijn producten die niet het hele scala aan medische effecten bestrijken. Bovendien is de effectiviteit -toen én tot op heden- onbekend [5-7]. Daardoor ontstond de indruk dat het ministerie van VWS legale cannabis niet tot een succes wilde maken [3]. Het betekende ook: geen onderzoek naar cannabis simplex, geen registratiedossier en geen vergoeding via de basisverzekering daarvan [8].

Cannabiskroket
De overheid faciliteert de farmaceutische industrie om een ‘snackbarconstructie’ aan te houden. In de etalage ligt een legale, onwerkzame cannabiskroket met bijbehorende tegenvallende verkoopcijfers. Achter de schermen gaat het om monotherapie in pilvorm, de klinische meerwaarde van cannabis simplex negerend.

Als de patiënt de keuze heeft tussen een goedkope, goed werkende cannabis simplex zonder bijwerkingen of een handvol dure pillen die synergetisch niet dezelfde werking en veel bijwerkingen hebben, verkoopt de farmaceutische industrie haar anti-emetica en analgetica niet meer. Daarom is er geen goed werkende medicinale cannabis simplex bij de apotheek beschikbaar en is de patiënt veroordeeld tot thuisteelt.

Valkuilen
In de VS staat het belang van de patiënt voorop, in Nederland dat van het farmaceutische bedrijfsleven. Een principieel verschil in prioriteitenstelling van de minister ligt hieraan ten grondslag [9].
De Amerikaanse Gezondheidsraad –the Institute of Medicine (IOM)– concludeerde in 1999, in tegenstelling tot de Nederlandse Gezondheidsraad in 1996, dat de medicinale werking van cannabis voldoende vaststaat en het belang van de individuele patiënt zwaarder moet wegen dan andere ‘sociale  kwesties’.
Het IOM wees op twee valkuilen als de ontwikkeling van cannabisproducten aan de markt wordt overgelaten [10]. Ten eerste kunnen patiënten die nu in medische nood-situaties verkeren en niet geholpen kunnen worden met legaal verkrijgbare medicatie, niet nog zeventien jaar wachten op ontwikkeling van nieuwe medicatie.
Daarnaast is er het gevaar dat er cannabisproducten ontwikkeld worden die niet zijn bedoeld voor de oorspronkelijke doelgroep. De financiële investering moet immers terugverdiend worden. Aan 20.000 hiv- of MS-patiënten valt minder te verdienen dan aan een middel op basis van cannabinoïden tegen dementie, obesitas of hartproblemen [11]. Het is immoreel de patiënt een potentieel geneesmiddel te onthouden [12].

Rudolf Hillebrand en Jackie Woerlee zijn sinds de jaren negentig voorvechters van goede medicinale cannabis. Hillebrand is daarnaast IC-verpleegkundige. In 2011 hebben zij de Belangen Stichting Effectieve Medicinale Cannabis (BSEMC) opgericht.

Literatuurlijst behorend bij Veroordeeld tot thuisteelt:

1] Van der Sluis WG. Foutieve specificaties voor officiële cannabis. Pharm Weekbl NR 43 24 oktober 2003.
2] de Volkskrant 11 december 2004; Lage afzet staatswiet strop voor ministerie.
3] Ministerie van VWS; Evaluatierapport Medicinale Cannabis november 2005 blz. 41 5.1 Interview met de begeleidingscommissie BMC.
4] F.A. de Jong. Medicinale cannabis in Nederland op weg naar verantwoord gebruik. Ned. Tijdschr Geneeskd. 2008; 152: B23
5] Hazekamp A. Cannabis getuige deskundige in rechtszaak over werkzaamheid en medisch noodzaak thuisteelt versus legale cannabis. Centrale Raad van Beroep LJN BR 3948
6] Bongaerts K.H. Ministerie WVS / Nederlands Instituut verantwoord medicijngebruik. Brochure Cannabis als geneesmiddel augustus 2003. blz. 2 variëteiten.
7] Erkelens T., directeur Bedrocan. Presentation on the Dutch Medical Marijuana Program. National Cannabis Unity Conference Washington DC februari 2013. http://youtu.be/McxsEZ_yWY0
8] Ministerie van VWS: Evaluatierapport Medicinale Cannabis november 2005, blz. 18 verkrijgbaarheid van andere producten op basis van cannabis en het besluit om medicinale cannabis eerder verkrijgbaar te maken voor patiënten.
9] Baardman R. Zon Mw Rapport ‘Verkenning Medicinale Cannabis’ mei 2003 blz. 15,  Belanghebbenden
10] 1999 the National Academy of Sciences, Institute of Medicine; Marijuana as medicine blz. 31
11] Dr. Nano maakt hartmedicijn van marihuana, Algemeen Dagblad 13 november 2013.
12] Scholten WK. Medicinale cannabis; Foliolium: Ed 5  juli 2005 blz. 20.

Patients avoid pharmacy because of lack of good effective cannabis

Condemned to homegrowing

Since legalising medicinal cannabis in the pharmacies, Maripharm MGM products were replaced  by those of Bedrocan. This wasn’t a good idea say Rudolf Hillebrand and Jackie Woerlee from the public interest foundation BSEMC. This because the effectiveness of the legal Bedrocan products is unknown, while the semi legal allowed cannabis simplex worked well. This is why cannabis users are staying away massively  from the pharmacies.

From establishing the Bureau Medicinal Cannabis in 2000 to the exchange of political power in 2003, it all went off well. Sales of medicinal cannabis simplex (Maripharm MGM) were allowed. With the introduction of legal cannabis in 2003, the government initially wanted this cannabis which in practice had such good medical results to be available too. But in the end this didn’t happen. Instead monopolist Bedrocan pharmaceutically standardised  cannabis products, not tested by patients, appeared in the pharmacies. These are products that do not cover the whole scala of medical effects. In addition the effectiveness -then and until now- is unknown. That is why the impression arose that the Ministry of Health did not wanted to make legal cannabis into a success. It also meant: no research into cannabis simplex, no registration file and no compensation of this through the basic insurance.

Cannabiskroket
The government is facilitating the pharmaceutical industry by maintaining a ‘snackbar construction’. In the window lies displayed a legal ineffective ‘cannabiskroket’, accompanied with disappointing sales figures. Behind the screens it is about mono therapy in the shape of a pill, ignoring the clinical surplus value of cannabis simplex.

When the patient is given the choice between cheap effective cannabis simplex without side effects or a handtul of expensive pills that synergetically won’t have the same effectiveness and many side effects, well then the pharmaceutical industry will not sell their anti-emetics and analgesics no more. That is why good effective cannabis simplex is unavailable in the pharmacy and the patient condemned to home growing.

Pitfalls
In the US the interest of the patient comes first, in the Netherlands those of pharmaceutical business. A principal difference in priorities positioning from the minister is fundamental to this. The American Health Advisory council –the lnstitute of Medicine (IOM)– concluded in 1999, contrary to the Dutch Health council in 1996, that the medicinal effects of cannabis are certain and that the interest of the individual patients weighs heavier then other ‘social matters’.
The IOM pointed out two pitfalls when the development of cannabis products is left to the ‘market’.
Firstly patients that are in acute medical need now and can’t be helped with legally available medication, can not afford to wait another 17 years on developing new medication. Besides there is the danger that cannabis products will be developed that are not intended for the original target group. After all the financial investments need to be recovered. You can not make profit on 20.000 hiv or MS patients, but you will with a remedy based on cannabinoids against dementia, obesitas, or heart problems. lt is immoral to deny patients access to a potential medicine.

Rudolf Hillebrand and Jackie Woerlee haven been advocates since the nineties for good medical cannabis. Hillebrand is an IC-nurse besides that. In 2011 they founded  the Public Interest Foundation for Effective Medicinal Cannabis.

Article published in Pharmaceutical Weekmagazine 51/52, 20 December 2013