Sebastiaan Huntjens, directeur van The Maastricht Forensic Institute, ontkent met klem dat zijn organisatie klaar staat om cannabis van coffeeshops te testen op THC-gehalte. Dit meldde dagblad De Pers eerder deze week. Huntjens: ‘Technisch is het een vrij simpel verhaal, maar juridisch kan het niet.’

Afgelopen maandag berichtte De Pers dat laboratoria ‘klaar zijn voor de coffeeshop’ (klik hier voor het artikel). In een telefonisch interview met het maandblad EssensiE verklaart TMFI directeur Huntjens volledig verkeerd geciteerd te zijn door de journalist van De Pers. Hieronder een samenvatting van het interview, geaccordeerd door Huntjens. Met dank aan EssensiE.

-Heeft u er bezwaar tegen als ik het gesprek opneem?
Huntjens: “Nee hoor, geen probleem. Had die journalist van De Pers dat ook maar gedaan.”

-Wat klopt er dan niet in zijn artikel?
Huntjens: “Ten eerste dat wij een apparaat zouden hebben dat binnen drie seconden het THC-gehalte van cannabis kan bepalen. Zo’n apparaat bestaat niet en ik snap niet hoe die journalist daarbij komt. We hebben op dit moment wel een protoype van een apparaat dat binnen drie seconden kan vaststellen of een stof bakpoeder of heroïne is. Daarvan hebben we er letterlijk eentje in huis, maar dat is iets heel anders. Bepalen van het THC-gehalte doen wij gewoon met de GC-FID methode in het laboratorium.”

-Hoe lang duurt die test?
Huntjens: “Tja, wat is de omlooptijd van zo’n laboratoriumtest… Ik zou het niet weten eigenlijk. Wat ik gisteren heb verteld is dat als het Trimbos Instituut ons een partij met 134 monsters opstuurt van allerlei pillen, poeders en vloeistoffen, dat wij dan de testresultaten de volgende dag kunnen versturen. Maar het Trimbos heeft een ontheffing om die stoffen op te sturen en in bezit te hebben.”

-De kop boven het artikel in De Pers had dus eigenlijk moeten zijn: laboratoria níet klaar voor coffeeshops?
Huntjens: “Ja. Nou ja, dat ligt er aan wat je met die vraag bedoeld: technisch zijn we er klaar voor, juridisch niet. Als wij een verboden stof aannemen van een particulier of een coffeeshopphouder die geen ontheffing heeft, zijn wij strafbaar. Dat doen we dus niet. Er bellen ook wel eens mensen op met de vraag: ik heb hier een zakje wit poeder en ik weet niet wat het is, kunnen jullie het testen? Dan zeg ik: dat kan, maar u moet uw paspoort meenemen, we registreren uw gegevens en als het een verboden stof blijkt te zijn, doen wij aangifte bij de politie. Meestal is de interesse dan snel verdwenen.”

“Het is jammer dat die journalist zo slecht heeft opgelet, want dit vervuilt de discussie. Nog los van de vraag hoe wenselijk het is om een exacte grens te stellen: het is nu gewoon juridisch onmogelijk voor coffeeshophouders om op een legale manier hun koopwaar te laten testen. Je eist dus iets, dat ze niet kunnen handhaven. Daarvoor moet de Opiumwet gewijzigd worden.”

“Het is een beetje alsof je de slager beboet vanwege de kwaliteit van zijn vlees, maar hij mag en kan dat vlees niet controleren. Bovendien: stel dat wij cannabis van een coffeeshop testen en het THC-gehalte is hoger dan vijftien procent. Dan is het daarmee een verboden stof. Moeten wij dan aangifte doen? Of de naam van de coffeeshophouder doorgeven aan de politie, zodat die alsnog vervolgd wordt? Over deze zaken is duidelijk niet nagedacht: je kunt niet zomaar iets vragen van mensen als het onmogelijk is om dat na te leven. Op dit moment kunnen wij alleen testen wat wordt aangeleverd door de politie, justitie of het Trimbos. Dat is het wel zo’n beetje.”

“We worden veel gebeld ja, door coffeeshophouders uit het hele land. Die zeggen allemaal: als er zo’n apparaat is, wil ik er eentje bestellen. Maar dat kan dus niet. En we kunnen ook geen samples aannemen van coffeeshophouders. Dat is het enige dat die journalist wel goed heeft opgeschreven, onderaan bij het kopje Opiumwet. Als wij een verboden stof aannemen van iemand die geen ontheffing heeft, zijn wij zelf strafbaar. Nogmaals: technisch is het een vrij simpel verhaal, maar juridisch kan het niet.”

Zie ook: Drugsdeskundige Peter Cohen: Minder THC, meer volksgezondheid?, VOC-Blog 7 oktober 2011