Weekblad De Groene Amsterdammer publiceert in haar editie van vandaag een ‘Bericht van een gelukkige cannabist’, een reactie op het artikel ‘De gelukkige blower bestaat niet’ (De Groene, 27 januari 2011). “Cannabis heeft mijn leven in elk geval verrijkt, verdiept en geïntensiveerd. In mijn studententijd heb ik vooral mensen kapot zien gaan aan drank.”
De Groene Amsterdammer 3 februari 2011 – Post
Bericht van een gelukkige cannabist
Hier een bericht van de 41-jarige ervaringsdeskundige die geen tragisch verhaal heeft over 26 jaar blowen. Die overigens pure wiet rookt, nul komma twee gram in een pijp voor uren plezier. Die afgestudeerd, gelukkig, sociaal, zelfstandig is. En die meer fortuinlijke en overtuigde cannabisten kent dan gesjeesde blowers.
Een deel van deze blije rokers rookt stiekem, in de kast, als de kinderen naar bed zijn, met de gordijnen dicht. Zij roken voor het plezier, ter ontspanning, als afrodisiacum, als medicijn, noem maar op. Maatschappelijke status dicteert dat ze het niet in openheid durven of kunnen doen. Denk je dat zij in coffeeshops rondhangen? Zelf heb ik na mijn twintigste niet meer in een coffeeshop gezeten, laat staan gehangen. Ik heb wel wat beters te doen. De auteur van het relaas ‘De gelukkige blower bestaat niet'(De Groene Amsterdammer, 27 januari) kent deze stille subsoort niet. Omdat hij zelf te midden van de ongelukkigen zat.
Zou de ongelukkige, verslaafde, overigens wel slimme blower alleen door het gebruik van wiet zo sloom en ellendig geworden zijn? Zo sloom dat-ie niet eens Simon Vinkenoog kan roemen als voorbeeld van een productieve, energieke oppergrasroker met een grote verbeeldingskracht die tot aan zijn dood aan het werk is geweest? Cannabis heeft mijn leven in elk geval verrijkt, verdiept en geïntensiveerd. In mijn studententijd heb ik vooral mensen kapot zien gaan aan drank. Het is maar waar je rondhangt tussen het studeren door.
Ik ben blij dat ik niet in een achterafsteeg op zoek hoef naar rookwaar. Wel voel ik me nu al stevig gecriminaliseerd door de overheid. En waarom? Onze lokale coffeeshop trekt een divers publiek en is buurtvriendelijk. Als ik er bestel staat er een grote camera op mijn gezicht gericht. Daar zou je in een slijterij eens mee aan moeten komen. Ik blijf klant, maar als ik straks een pasje moet verandert dat wellicht.
Dat onkundige of overmatige inname van cannabis of welk genotmiddel dan ook desastreuze gevolgen kan hebben betwist ik niet. Wat een medicijn kan zijn verandert door onjuiste dosering in een gif. Maar de predispositie tot verslaving verschilt per persoon, net als de werking van het middel, en niet alle personen zijn gelijk. Het gelukkige roken heeft te maken met maat houden. Kennis van zaken. De juiste intentie. Cannabis verdient óók een positief geluid. Bij deze, van een zeer tevreden roker.
Naam van de auteur is bij de redactie bekend
Comment (1)
nol van schaik 04/02/2011 at 10:48 pm
Mag ik me bij U aansluiten? Dank U.