NRC.next publiceert vandaag een groot portret van de Vereniging voor Opheffing van het Cannabisverbod, gemaakt door de Vlaamse schrijfster Emily Gordts. Haar conclusie: “Cannabisverbod opheffen? Ik zeg: doen!”

Het portret is een aflevering van een serie over verenigingen in Nederland die Gordts en schrijver Marcel van Roosmalen voor de krant hebben gemaakt. Gordts woonde op 18 augustus een VOC-vergadering bij in het Amsterdamse Cannabis College en begint haar reportage als volgt:

“De Oudezijds Achterburgwal. Je hebt mensen die bij het horen van die straatnaam meteen de hoerenbuurt voor zich zien, en je hebt er die slechts denken aan de Universiteit van Amsterdam. Ik ben een braaf Belgje, en nu Googlemaps me steeds dieper de rosse buurt in drijft, schrik ik. Had ik mijn zonnebril maar op!”

Aangekomen bij het Cannabis College constateert Gordts dat het daar ‘niet echt naar wiet’ ruikt: “Het Cannabis College lijkt er vooral op gebrand te laten zien wat er nog méér met hennep wordt gedaan.” De aanwezige VOC-ers zitten ‘keurig aan de koffie’. “De man die zich fronsend over een oude laptop heeft gebogen, lijkt me -ik weet niet, hoor- een beetje saai. De meneer naast hem heeft wat weg van mijn bejaarde buurman. Gestreken overhemd, goudomrand brilletje. Ik bespeur een zekere ontgoocheling bij mezelf.”

De schrijfster besluit in te grijpen en vraagt om een ‘voorstelrondje’. “Namen en leeftijden noteren, voor enige houvast. De man met de laptop blijkt Joep Oomen (48) te heten en als voorzitter te fungeren. Dat betekent niet dat hij ook daadwerkelijk voorzitter is. “Want”, doceert een andere meneer zijnde gepensioneerd psychiater Freek Polak (68), “wij zijn geen vereniging.” Geen vereniging. Dat zal de redactie leuk vinden. “Nee, wij zijn een vereniging in oprichting”, zegt de man met de button, de in cannabis gespecialiseerde journalist Derrick Bergman (39), “maar echt opgericht worden we waarschijnlijk nooit.”

Joep Oomen vertelt over de geschiedenis van de vereniging: “De VOC is ontstaan in december 2008, vlak na het Cannabis Tribunaal in Den Haag. Er is in het Nederlandse parlement geen discussie over het cannabisverbod, terwijl dat de belastingbetaler 8 miljoen euro per week kost en voor heel wat maatschappelijke onrust zorgt.”

Gordts plugt uitdrukkelijk de VOC-site in haar subtiel ironische reportage: “Ik zou zeggen: slaat u er de website van de VOC eens op na. Ja, ik ga de URL nadrukkelijk noemen, want op de keper beschouwd ben ik het met deze mensen eens. Op www.voc-nederland.org vindt u alle details, inclusief 18 negatieve effecten van het cannabisverbod.”

Een dag later hikt de schrijfster aan tegen de deadline. “Wat moet ik nou? Ik bel Derrick. Hij is journalist en begrijpt wellicht dat ik in de penarie zit. We praten lang over het cannabisverbod. Klinkklare onzin, in stand gehouden door halve leugens. (…) Ja, ik begin het te snappen. Ik kan nu ook wel een paar redenen noemen waarom het cannabisverbod zo snel mogelijk moet worden opgerookt. Ga ik niet doen. Zoals dat wel vaker gaat, is de praktijk een stuk interessanter dan de theorie. Derrick heeft drie zonen, van wie twee van alcohol- en wietverwelkomende leeftijd. Drinken doen ze nauwelijks. De zestienjarige -van het genre ‘pa, je doet maar’- moet niets hebben van cannabis. Zijn broer van achttien verdampt af en toe wat wiet in een vaporizer, de gezondste manier om het binnen te krijgen. Engeltjes dus, die drie Bergmannetjes.”

“Maar luister. Laatst kreeg Derrick de beide zonen van vrienden over de vloer. Gezellig samen in de woonkamer, niets aan de hand. Derrick begon een joint te rollen. En wat denk je? Die jongens -15 en 17- konden hun ogen niet van zijn rollende vingers afhouden. O, mochten ze ruiken? Voelde het goed? Hoe snel werd-ie stoned? Ze vroegen nog nét niet om een hijsje. Wat een belangstelling! Bijna obsessief, man. ‘Wat vindt jullie vader eigenlijk van blowen?” vroeg Derrick. “Die flikkert ons er direct uit als we ook maar een joint aanraken.” Cannabisverbod opheffen? Ik zeg: doen!”

Het hele artikel, met fraaie foto van David Galjaard en Christian van der Kooy, is verschenen in NRC.next van 26 augustus 2010